- арабтық
- Arabic
Қазақша-ағылшынша сөздік. 2010.
Қазақша-ағылшынша сөздік. 2010.
қынаменде — зат. этногр. Күйеу жігіттің қалыңдық отауына немесе қыз жеңгесінің үйіне жолдастарымен алғаш келуін қарсы алу кеші. «Қынамендеге» қатысушы қыз келіншектер қызыл жасыл киініп тырнақтарын бояйтын болған. Арабтың қына (қызыл жасыл) деген сөзімен… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
әз — сын. Қадірлі, құрметті деген сөз. Арабтың «ғазиз» (құтты, бағалы, құнды) деген сөзінің өзгерген түрі. ар. сын. Ғазиз, ардақты, жақсы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
әдден тысқары — (Жамб.: Тал., Сар.) шамадан тысқары. Ә д д е н т ы с қ а р ы нәрсеге сенуге болмайды (Жамб., Тал.). «Әд» арабтың һад (шек, шама) сөзінен (С. Аман., 438) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әмел-айла — (Қарақ., Мой.) амал айла. Істейтін ә м е л а й л а қалмады (Қарақ., Мой.). Арабтың хйла тун (айла) және әғмал (амал) сөздерінен шыққан (Н. Оңд., АҚТС, 1 т., 37, 144 145) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
забыт алу — (Қ орда: Сыр., Жал.) игеру, меңгеру. Ол жұмысты з а б ы т а л ы п кетті Қ орда., Сыр.). Ж. Досқараев бұл сөздің төркінін арабтың забт сөзімен байланыстырады (Ж. Дос., ҚТЖЕ, 61) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәзабы — (Шымк., Мақт.) алаяқ, қу, кезеп. Бұл сөздің тегі арабтың кәззаб сөзіне саяды … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мирап — 1 (Қарақ., Тақт.) күнбатыс, батыс жақ. Мешіттің намаз оқитын жағы м ир а п делінеді (Қарақ., Тақт.). [Арабтың мәгриб «күн бататын жер мен уақыт», «батыс», «кешкі намаз» сөзінен (Н. Оңд., Ар. қаз. сөз., 1969)] 2 (Қарақ.) мұрап … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мүнажат — (Қарақ.) құдайға сыйыну, тілек тілеу, жақсылық күту. М ұ н а ж а т айтып аллаға, сәждеге басын салады («Қыз жібек»). [Арабтың манун «рақым, мейірім, сый» және жаддун «күш салу, тырысу, еңбек ету» сөздерінен біріккен (Н. Жүн., КД, ІІ, 125)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арабтан — ет. Араб болып кету, арабтың салт дәстүрін сақтау … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кесра — зат. ар. Арабтың қысқа дауыстыларының үстіне қойылатын белгілердің бірі. Оспан дәуірінен сақталған Құранның әріптері үстінде һамза, ташдид, сукун, мадда, уасла; қысқа дауыстылар: фатха, к е с р а, дамма белгілері жоқ (Н. Өсеров: Қаз. әдеб., 25.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
фатха — зат. ар. Арабтың қысқа дауыстыларының үстіне қойылатын белгілердің бірі. Оспан дәуірінен сақталған Құранның әріптері үстінде һамза, ташдид, сукун, мадда, уасла, қысқа дауыстылар: ф а т х а, кесра, дамма белгілері жоқ (Қаз. әдеб., 25. 08. 1989,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі